افسردگی پس از ترک اعتیاد یکی از چالش‌هایی است که فرد پس از قطع مصرف مواد با آن مواجه می‌شود. تقریبا تمامی معتادان پس از ترک درجاتی از افسردگی خفیف تا شدید را تجربه می‌کنند. عدم برخورد مناسب با افسردگی پس از ترک گاهی موجب لغزش مواد در فرد خواهد شد.مصرف مواد اعتیادآور باعث نقص در عملکرد جسمانی و روانی می شود؛ قطع مصرف مواد نیز باعث کاهش شدید ۲ انتقال دهنده عصبی یعنی دوپامین و سروتونین می‌شود؛ اولی هورمون لذت و دومی هورمون شادی است.
وقتی فردی مواد مصرفی‌اش را قطع میکند از تقریبا روزهای دوم ترک دچار احساساتی نظیر تنهایی، خستگی، یکنواختی زندگی می‌شود. گاهی هیچ امید و انگیزه‌ای برای آینده خود ندارد و مدام از آینده نگران است و اضطراب دارد.این‌ها علایم هشدار دهنده افسردگی پس از ترک است و تقریبا جزء علایم طبیعی خماری محسوب می‌شود.
براساس تجربه برخلاف تصور عموم این علایم، بیماری افسردگی نبوده بلکه تا حدود ۹۰ روز ابتدایی پس از قطع مصرف می‌توان از مداخله دارویی اجتناب کرد به شرطی که یک برنامه بهبودی منظم را در ۳ ماه اول انتخاب کرد.اما اگر این علایم هشداردهنده بعد از ۳ ماه ادامه‌دار باشد یا در ۶ ماه اول پاکی فرد به مرور بی‌اشتها شود، بی‌خواب گردد، دل مرده و گریان و مضطرب شود و در کل از بهبودی خود لذت نبرد و افکار خودکشی به سراغش آید، این علایم نشانه‌های جدی افسردگی اساسی بوده و نیاز فوری به مداخله روانپزشکی و دارویی دارد.همچنین افرادی که قبل از اعتیادشان نیز بیماری افسردگی شناخته شده داشته‌اند حتما باید پس از ترک تحت درمان بیماری افسردگی قرار بگیرند.( رجوع شود به پادکست افسردگی پس از ترک اعتیاد )
آدرس : رشت - بلوار حمیدیان - بعد از چهارراه جمهوری - کلینیک امیدواران
شماره تماس : ٠٩١١٦١٤٥٢٦٢
دیدگاهتان را بنویسید